-
Vlucht en aankomst
In een onwerkelijke wereld – vredig, modern, vrij en luxe – liepen ze in een voorjaarszonnetje te wandelen op onbekend terrein. Gevieren liepen ze langs ‘de muur’ die eens de communistische wereld scheidde van het vrije westen en Berlijn in tweeën deelde. Ze genoten van de rust en van de merkwaardige en verrassende muurschilderingen op…
-
Elena
Elena stond buiten, in de zon maar ook in de kou -het vroor net niet- naar de vluchtelingen te kijken die al twee, drie dagen in toenemende aantallen voorbijkwamen. De meesten waren de steden aan de kust ontvlucht, nu de oorlog daar niet meer te harden was, en op weg naar het noordwesten, naar Polen,…
-
Vijfvijfvijf
De zon scheen vandaag overvloedig ja Mooi voor een ritje op de fiets naar Ikea Na minuten lang de stank Van uitgereden mest Getrotseerd te hebben Zag ik een rijtje Sleedoorn Zo prachtig in bloei En even verder twee poezen Lui, genietend in het gras Zich niet bewust van de stress Over de prijs van…
-
Ongepast Verlangen (vervolg van ‘De hond leeft nog’)
Het was een treurige terugtocht. Gevlucht voor het kanonnenvuur, maar niet gebroken! Hoe graag zou hij het zelf geloven; niet gebroken. Vol vertrouwen en met een lijf vol woede waren ze op weg gegaan in een legervoertuig naar het front, ze zouden ze wel eens even een lesje leren! Met zijn drieën waren ze achterin…
-
Het is mijn schuld!
De oorlog in Oekraïne is helemaal mijn schuld en ik moet mijn excuus aanbieden aan al zoveel slachtoffers. Of ik grappig wil zijn? Nou, niet echt. Het zit zo: al weken geleden hebben we, en dus ook ik, het zien aankomen dat Poetin zijn legers Oekraïne zou laten binnenvallen. Hoewel Poetin steeds bleef ontkennen wist…