Met de trein naar Gandia waar broer Albert en Desiree mij kwamen ophalen voor de rit naar hun vallei; Jalon en stadje Xalo. Koffer neer en hup, naar de Hollandse club. Een drankje doen bij een plaatselijk café. Reuze gezellig en voelde mij direct zeer welkom en thuis. Knappe vent als je hier eenzaam kan voelen.

De volgende dag was het meteen raak; een fikse wandeling door de bergen categorie middelzwaar. De foto’s spreken voor zich. De meeste hielden het goed vol, één afvaller op het hoogste punt waar we bij een weg kwamen waar de catering klaarstond met koffie en heerlijke cakes. Op de terug weg hadden sommige het behoorlijk moeilijk over smalle paden met losse stenen. Aan het einde wachtte ons een zonnig terras waar we ook heerlijk gegeten hebben.

De volgende dag met mijn broer de berg op voor een wandeling naar een grot. We namen een kortere route, die helemaal geen route bleek, pad weg. Het werd klauteren, categorie zwaar. We moesten er niet aandenken ons te blesseren want wat dan? Na een behoorlijke inspanning en volhouden, teruggaan was geen optie, kwamen we bij een waterput alwaar we ook de route, wandelpaadje vonden. Toen waren we de grot al gepasseerd en dus gemist. Al met al een mooi en zwaar avontuur met prachtige vergezichten en afwisselend warm en zeer koud bovenop.