Alleen al vanwege zo’n afscheid zou al af en toe eens een tijdje weg moeten gaan. Vraag je kinderen en kleinkinderen naar een pannenkoekenhuis, bestel een plens regen, wat hertjes, ijs toe en je hebt het goed. Wat zeg ik? Geweldig goed. De één wenst je ‘dat je doelstellingen maar mogen uitkomen’ de ander: ‘opa ik ga je missen’ en uiteindelijk zijn er toch nog tranen. Wat wil een mens nog meer.

De aankomst sla ik over (ik woon nu in een volkswijk waar het, hoe zal ik het noemen, gezellig is, maar hondenpoep niet wordt opgeruimd en onder mijn raam de speelplaats is van een basisschool waar de kinderen kennelijk de hele dag pauze hebben) behalve dan te melden dat ik vloog met een vrouw (4 strepen!) aan het staartroer maar we landen toch zacht en veilig.

Vandaag de stad in na wat voorraden te hebben ingeslagen bij de Lidl, lijkt vertrouwd maar dom want de Mercado bleek veel netter en uitgebreider. De eerste indrukken? Wat een stad! Geweldig. Monumentaal, overdreven pracht en praal. Allereerst passeer je de Turia, een slingerpark, vroeger een rivier: overweldigend. Zoals alles eigenlijk in Valencia. Voorbeeld? Helaas de bedelaars, ik liep om een jonge dame heen waarvan haar pa op jonge leeftijd haar benen brak en naar buiten toe liet vastgroeien zodat ze kruipend door de straten moet bedelen. (Advies: niets geven want daarmee hou je die kwalijke praktijken in stand) Wel gaf ik een bedelaarster een euro op voorwaarde dat ik van haar kat een foto mocht maken (voor wat hoort wat) en dat zij haar mond dicht hield zodat we die ene tand niet hoefde te zien. Dan passeer ik een mooie geklede vrouw die ik niet van voren durfde te nemen dus nam ik haar van achteren op de foto. Een drukke markt op straat, fonteinen, kerken die druk zijn want ze gedenken de ontvallenen gisteren en vandaag, muziek op straat, sinaasappels in de bomen, (dode) kunst op een binnenplaats. Een prachtig beeld van een luierende naakte man omgeven door fonteinen en meerdere naakte vrouwen met direct ernaast een kerk waar hij zijn zonden na gedane arbeid snel kan afwassen. Dan die ficussen met meters dikke voeten en takken vol kwetterende vogels, kortom: het is allemaal te veel! Wel jammer dat Placa de la Reine onder constructie is want de afzettingen benemen je een mooie kijk op de gebouwen.

Maar….. moest ik na twee dagen een forecast formuleren of deze zelfgekozen single-tripperij mij iets gaat opleveren dan zeg ik: Cees Prinsen je bent volstrekt kansloos! Voorbeeld? Nadat ik via mijn offline maps op de Office Tourismo locatie was aangekomen, geen VVV te zien. Na een omzwerving via maps van uren was ik weer ter plaatse. Moet gezegd, de i was verdomde klein en de tekst was verborgen achter de kruin van een boom. Nummertje trekken had ik door! Ik had drie vragen en stelde er twee. Hoe werkt het openbaar vervoer? Kaartje, map, teksten. Was mijn bril vergeten. Bovendien verstond ik haar Engels niet. Hoe krijg ik een public-fiets uit de standaard en hoe betaal ik? Uitgebreide uitleg over een info-betaal-paal. Bij die paal aangekomen heb ik minuten staan studeren, zonder bril, en had niet door dat er achter mij mensen stonden die ook wilde fietsen. In ieder geval heb ik voor beide problemen nog geen oplossing. Moe, overweldigd en onvoldaan weer thuis, waar ik overigens ook geen bril vond. Bleek toch in mijn jasje te zitten. En de derde vraag hoop ik mij morgen te herinneren.