Wallekant

 

Zie hem staan, nog stoer en sterk

Met zijn voeten in de zon

Dromerig voor zich uit te staren

Wat kan hem nog gebeuren

 

Eens stroomde hier een rivier

Op zijn weg naar de zee

Soms woest en gevaarlijk sterk

De wal, sterker, zat er niet mee

 

Eeuwen lang heeft hij het water bedwongen

Bochten om gestuurd naar zijn wil

Op de rivier, nu om de stad heen geleidt,

Hoeft hij niet meer te letten

 

Nu staan er sinaasappel en bougainville

De zijdebomen prachtig in bloei

En hoort hij de coaches hun bevelen spuien:

Stap op stap neer, 10 tellen rust, dan gaan we weer

 

Voetballertjes jagen op de bal

De trainer jut hen op want wil meer

Hij ziet de oudjes genietend van de zon

Maar kreunend van hun zeer

 

Nee, van werken zal het niet meer komen

Slechts genieten is nu zijn plicht

Ik voel mij merkwaardig verwant

Met deze stoere oude wallekant